Jam 1 | ABGk | STEP | Ιάκωβος θεού και κυρίου Ιησού χριστού δούλος ταις δώδεκα φυλαίς ταις εν τη διασπορά χαίρειν

James 1

CHAPTER 1 Godly Endurance

1 Ιάκωβος θεού και κυρίου Ιησού χριστού δούλος ταις δώδεκα φυλαίς ταις εν τη διασπορά χαίρειν 2 πάσαν χαράν ηγήσασθε αδελφοί μου όταν πειρασμοίς περιπέσητε ποικίλοις 3 γινώσκοντες ότι το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν 4 η δε υπομονή έργον τέλειον εχέτω ίνα ήτε τέλειοι και ολόκληροι εν μηδενί λειπόμενοι 5 ει δε τις υμών λείπεται σοφίας αιτείτω παρά του διδόντος θεού πάσιν απλώς και μη ονειδίζοντος και δοθήσεται αυτώ 6 αιτείτω δε εν πίστει μηδέν διακρινόμενος ο γαρ διακρινόμενος έοικε κλύδωνι θαλάσσης ανεμιζομένω και ριπιζομένω 7 μη γαρ οιέσθω ο άνθρωπος εκείνος ότι λήψεταί τι παρά του κυρίου 8 ανήρ δίψυχος ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού 9 καυχάσθω δε ο αδελφός ο ταπεινός εν τω ύψει αυτού 10 ο δε πλούσιος εν τη ταπεινώσει αυτού ότι ως άνθος χόρτου παρελεύσεται 11 ανέτειλε γαρ ο ήλιος συν τω καύσωνι και εξήρανε τον χόρτον και το άνθος αυτού εξέπεσε και η ευπρέπεια του προσώπου αυτού απώλετο ούτω και ο πλούσιος εν ταις πορείαις αυτού μαρανθήσεται 12 μακάριος ανήρ ος υπομενεί πειρασμόν ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής ον επηγγείλατο ο κύριος τοις αγαπώσιν αυτόν 13 μηδείς πειραζόμενος λεγέτω ότι από θεού πειράζομαι ο γαρ θεός απείραστός εστι κακών πειράζει δε αυτός ουδένα 14 έκαστος δε πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας εξελκόμενος και δελεαζόμενος 15 είτα η επιθυμία συλλαβούσα τίκτει αμαρτίαν η δε αμαρτία αποτελεσθείσα αποκύει θάνατον 16 μη πλανάσθε αδελφοί μου αγαπητοί 17 πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων παρ΄ ω ουκ ένι παραλλαγή η τροπής αποσκίασμα

Engendered by the Word

18 βουληθείς απεκύησεν ημάς λόγω αληθείας εις το είναι ημάς απαρχήν τινα των αυτού κτισμάτων 19 ώστε αδελφοί μου αγαπητοί έστω πας άνθρωπος ταχύς εις το ακούσαι βραδύς εις το λαλήσαι βραδύς εις οργήν 20 οργή γαρ ανδρός δικαιοσύνην θεού ου κατεργάζεται 21 διό αποθέμενοι πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας εν πραϋτητι δέξασθε τον έμφυτον λόγον τον δυνάμενον σώσαι τας ψυχάς υμών 22 γίνεσθε δε ποιηταί λόγου και μη μόνον ακροαταί παραλογιζόμενοι εαυτούς 23 ότι ει τις ακροατής λόγου εστί και ου ποιητής ούτος έοικεν ανδρί κατανοούντι το πρόσωπον της γενέσεως αυτού εν εσόπτρω 24 κατενόησε γαρ εαυτόν και απελήλυθε και ευθέως επελάθετο οποίος ην 25 ο δε παρακύψας εις νόμον τέλειον τον της ελευθερίας και παραμείνας ούτος ουκ ακροατής επιλησμονής γενόμενος αλλά ποιητής έργου ούτος μακάριος εν τη ποιήσει αυτού έσται 26 ει τις δοκεί θρήσκος είναι εν υμίν μη χαλιναγωγών γλώσσαν αυτού αλλά απατών καρδίαν αυτού τούτου μάταιος η θρησκεία 27 θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω θεώ και πατρί αύτη εστίν επισκέπτεσθαι ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών άσπιλον εαυτόν τηρείν από του κόσμου